Τα ημερολόγια του σχολείου μας...

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους!!!
Αυτός, που βλέπετε στη φωτογραφία, είναι ένας από τους λόγους της απουσίας μου...
Τα ημερολόγια του συλλόγου μας!
Ξύλινες κουτάλες, πιρούνες και σπάτουλες, πήραν μορφή απ' τα χεράκια μας, φόρεσαν τα καλά τους κι έγιναν όμορφα ημερολόγια να διακοσμήσουν τα σπιτάκια μας τον καινούριο χρόνο που έφτασε και μας χτυπά την πόρτα.
Είναι όλα χειροποίητα και φυσικά μοναδικά!!!
Τα διαθέσαμε στο σχολείο για να ενισχύσουμε τα έσοδα του συλλόγου και να καλύψουμε κάποιες απ' τις ανάγκες των παιδιών μας.

Πολλοί από εσάς ξέρετε, από παλαιότερη ανάρτησή μου, πως εδώ και πολλάαααα χρόνια είμαι μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 1ου δημοτικού σχολείου Πόρου.
Είμαστε μια καλή παρέα, με όρεξη για δουλειά και παρά το πολύ φορτωμένο πρόγραμμά μας, προσπαθούμε για το καλύτερο. Ψάχνουμε τρόπους να μαζέψουμε χρήματα με πολύυυυυυ προσωπική εργασία και προσπαθούμε να επιβαρύνουμε τους γονείς, όσο γίνεται λιγότερο...
Έτσι και φέτος, για να μην πάρουμε έτοιμα ημερολόγια, μαζευτήκαμε στο χώρο μου 4 μαμάδες, πήραμε πινέλα, χρώματα, κορδέλες, κόλλες κ.λ.π. και αρχίσαμε τη δουλειά...
Περάσαμε όμορφα, δουλέψαμε, διασκεδάσαμε, "λερώσαμε όλο το σπίτι", γελάσαμε και στο τέλος μας βγήκε "ξινό" αφού μου έγινε καταγγελία σε δημόσια υπηρεσία από κάποιον ανεγκέφαλο πως έχω παράνομο παρασκευαστήριο και έχω προσλάβει και προσωπικό...
ΆΚΟΥΣΩΝ ΆΚΟΥΣΩΝ!!!
Το "προσωπικό μου" φυσικά ήταν τα κορίτσια του συλλόγου και τα πράγματα που παρασκευάζαμε ήταν τα ημερολόγια...
Α, και τώρα που το ανέφερα, μην ξεχάσω... "κορίτσια, να έρθετε να σας κολλήσω τα ένσημα, χαχαχα"

Δεν ήθελα μέρες που είναι να γκρινιάξω και να σας το πω, το κράτησα μέσα μου όσο μπορούσα, αλλά τελικά δεν άντεξα.
Το θεωρώ πολύ άδικο, κάποιος να προσπαθεί να προσφέρει όσο μπορεί, για το κοινό συμφέρον και τελικά να βρίσκει το μπελά του. Επειδή κάποιος κακός, αργόσχολος, ξύπνησε στραβά, δεν είχε τι να κάνει και λέει... "Πως να μου περάσει η ώρα σήμερα??? Ας κάνω μια καταγγελία..."
Τέλος πάντων...
Μόνο στην Ελλάδα μπορούν να συμβούν αυτά και ειδικά στον Πόρο.
Ο Θεός βλέπει και κρίνει!!!

Τελικά, οι μόνοι που την πλήρωσαν είναι τα παιδάκια μας... οι αθώοι, όπως πάντα.
Γιατί ενώ είμασταν έτοιμοι να φτιάξουμε διάφορα σπιτικά γλυκίσματα να τους προσφέρουμε μαζί με το δώρο τους στη γιορτή, στενοχωρήθηκα τόσο πολύ που τελικά δεν είχα κέφι να κάνω τίποτα και φυσικά καταφύγαμε στην έτοιμη λύση των συσκευασμένων του super market...
Ας είναι. Η κακία θα τους μείνει!
Εγώ υπόσχομαι στα παιδάκια μας να επανορθώσω με την πρώτη ευκαιρία, σε κάποια άλλη σχολική γιορτούλα τους!

Αυτάααααααααααα, τα είπα και ξελάφρωσα!
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση, σας ζητώ συγγνώμη για τη γκρίνια μου μέρες που είναι, όμως, μέτα από τόσα χρόνια, σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους και δεν μου έρχεται καλά να μην σας ενημερώσω.
Να ευχαριστήσω τα κορίτσια (Μιμίκα, Χριστίνα και Μαρία) που συνεργαστήκαμε τόσο καλά και είχαμε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα και φυσικά τους δασκάλους μας και τους γονείς που ανταποκρίθηκαν και παρά τις δυσκολίες των ημερών αγόρασαν τα ημερολόγιά μας!!!
Βαγγέλη ευχαριστούμε πολύ για τα καρτελάκια!
(χαχα, σαν να πήρα το βραβείο όσκαρ αισθάνομαι με τις ευχαριστίες...)

Πολλά φιλιά σας στέλνω, την αγάπη μου και για να σας αποζημιώσω σας δείχνω όσες φωτογραφίες βρήκα από τα έργα μας...
Χρόνια Πολλά σε όλους, με ΥΓΕΙΑ και ΑΓΑΠΗ!!!