Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Τα ημερολόγια του σχολείου μας...

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους!!!
Αυτός, που βλέπετε στη φωτογραφία, είναι ένας από τους λόγους της απουσίας μου...
Τα ημερολόγια του συλλόγου μας!
Ξύλινες κουτάλες, πιρούνες και σπάτουλες, πήραν μορφή απ' τα χεράκια μας, φόρεσαν τα καλά τους κι έγιναν όμορφα ημερολόγια να διακοσμήσουν τα σπιτάκια μας τον καινούριο χρόνο που έφτασε και μας χτυπά την πόρτα.
Είναι όλα χειροποίητα και φυσικά μοναδικά!!!
Τα διαθέσαμε στο σχολείο για να ενισχύσουμε τα έσοδα του συλλόγου και να καλύψουμε κάποιες απ' τις ανάγκες των παιδιών μας.

Πολλοί από εσάς ξέρετε, από παλαιότερη ανάρτησή μου, πως εδώ και πολλάαααα χρόνια είμαι μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 1ου δημοτικού σχολείου Πόρου.
Είμαστε μια καλή παρέα, με όρεξη για δουλειά και παρά το πολύ φορτωμένο πρόγραμμά μας, προσπαθούμε για το καλύτερο. Ψάχνουμε τρόπους να μαζέψουμε χρήματα με πολύυυυυυ προσωπική εργασία και προσπαθούμε να επιβαρύνουμε τους γονείς, όσο γίνεται λιγότερο...
Έτσι και φέτος, για να μην πάρουμε έτοιμα ημερολόγια, μαζευτήκαμε στο χώρο μου 4 μαμάδες, πήραμε πινέλα, χρώματα, κορδέλες, κόλλες κ.λ.π. και αρχίσαμε τη δουλειά...
Περάσαμε όμορφα, δουλέψαμε, διασκεδάσαμε, "λερώσαμε όλο το σπίτι", γελάσαμε και στο τέλος μας βγήκε "ξινό" αφού μου έγινε καταγγελία σε δημόσια υπηρεσία από κάποιον ανεγκέφαλο πως έχω παράνομο παρασκευαστήριο και έχω προσλάβει και προσωπικό...
ΆΚΟΥΣΩΝ ΆΚΟΥΣΩΝ!!!
Το "προσωπικό μου" φυσικά ήταν τα κορίτσια του συλλόγου και τα πράγματα που παρασκευάζαμε ήταν τα ημερολόγια...
Α, και τώρα που το ανέφερα, μην ξεχάσω... "κορίτσια, να έρθετε να σας κολλήσω τα ένσημα, χαχαχα"

Δεν ήθελα μέρες που είναι να γκρινιάξω και να σας το πω, το κράτησα μέσα μου όσο μπορούσα, αλλά τελικά δεν άντεξα.
Το θεωρώ πολύ άδικο, κάποιος να προσπαθεί να προσφέρει όσο μπορεί, για το κοινό συμφέρον και τελικά να βρίσκει το μπελά του. Επειδή κάποιος κακός, αργόσχολος, ξύπνησε στραβά, δεν είχε τι να κάνει και λέει... "Πως να μου περάσει η ώρα σήμερα??? Ας κάνω μια καταγγελία..."
Τέλος πάντων...
Μόνο στην Ελλάδα μπορούν να συμβούν αυτά και ειδικά στον Πόρο.
Ο Θεός βλέπει και κρίνει!!!

Τελικά, οι μόνοι που την πλήρωσαν είναι τα παιδάκια μας... οι αθώοι, όπως πάντα.
Γιατί ενώ είμασταν έτοιμοι να φτιάξουμε διάφορα σπιτικά γλυκίσματα να τους προσφέρουμε μαζί με το δώρο τους στη γιορτή, στενοχωρήθηκα τόσο πολύ που τελικά δεν είχα κέφι να κάνω τίποτα και φυσικά καταφύγαμε στην έτοιμη λύση των συσκευασμένων του super market...
Ας είναι. Η κακία θα τους μείνει!
Εγώ υπόσχομαι στα παιδάκια μας να επανορθώσω με την πρώτη ευκαιρία, σε κάποια άλλη σχολική γιορτούλα τους!

Αυτάααααααααααα, τα είπα και ξελάφρωσα!
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση, σας ζητώ συγγνώμη για τη γκρίνια μου μέρες που είναι, όμως, μέτα από τόσα χρόνια, σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους και δεν μου έρχεται καλά να μην σας ενημερώσω.
Να ευχαριστήσω τα κορίτσια (Μιμίκα, Χριστίνα και Μαρία) που συνεργαστήκαμε τόσο καλά και είχαμε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα και φυσικά τους δασκάλους μας και τους γονείς που ανταποκρίθηκαν και παρά τις δυσκολίες των ημερών αγόρασαν τα ημερολόγιά μας!!!
Βαγγέλη ευχαριστούμε πολύ για τα καρτελάκια!
(χαχα, σαν να πήρα το βραβείο όσκαρ αισθάνομαι με τις ευχαριστίες...)

Πολλά φιλιά σας στέλνω, την αγάπη μου και για να σας αποζημιώσω σας δείχνω όσες φωτογραφίες βρήκα από τα έργα μας...
Χρόνια Πολλά σε όλους, με ΥΓΕΙΑ και ΑΓΑΠΗ!!!

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Έτοιμα τα gingerοσπιτάκια μου!!!

Επιτέλους!!! Τα κατάφερα!!!
Είναι η πρώτη φορά που αποφάσισα κι εγώ να φτιάξω σπιτάκια από gingerbread.
Κάθε χρόνο, τα τελευταία τρία χρόνια, έφτιαχνα μπισκοτένια σπιτάκια για τα παιδιά μου και τους φίλους μας από πτι μπερ.
Φέτος όμως θέλησα να κάνω κάτι πιο "τολμηρό"... και νομίζω πως κάτι έκανα...
Έφτιαξα 8 σπίτια, ολόκληρη πολιτεία δηλαδή, και είμαι πολύ περήφανη, χαχα.
Ιδού τα έργα μου:
Πρώτο...
Και συσκευασμένο, έτοιμο για δώρο...
Δεύτερο...
Τρίτο...
Τέταρτο...
Πέμπτο...
 
Έκτο...
Έβδομο...
Όγδοο...
Και μια ακόμα "ομαδική", χωρίς περιτύλιγμα...
Κουράστηκα πολύ, αλλά νομίζω πως άξιζε τον κόπο. Πολύ το ευχαριστήθηκα!
Ελπίζω να το ευχαριστηθούν και τα παιδάκια που θα τα δωρίσουμε!
Και του χρόνου λοιπόν!!!

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας...

...έχω χάσει πια την όρεξή μου για αναρτήσεις, για σχόλια, για κατασκευές, για όλα...
Που είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων βρε παιδιά??? Χάθηκε...
Αν κάποιος το βρει, ας μου το στείλει κι από δω. Το περιμένω με αγωνία!!!Μεγαλύτερη από ποτέ...
Με έχει πάρει από κάτω να το πω??? Δεν ξέρω...

Την καλημέρα μου πέρασα απλά να αφήσω, με ένα τραγούδι του Πολύ Μεγάλου ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ που τα λέει όλα...
Ορίστε και οι στίχοι (του Γιώργου Δουλτσίνου) για να το καταλάβουμε όλοι καλύτερα.
Τους διάβασα σήμερα το πρωί στο facebook από την αγαπημένη μας Μαρία Τζιρίτα και ανατρίχιασα...
Μαράκι ευχαριστούμε!

Μια που έρχεται η ώρα για εκλογές,
Μια κυβέρνηση θα φτιάξουμε που λες
Μια κυβέρνηση που θα χει αποδοχή
Και θα δώσει στον λαό προοπτική.
Υπουργό Οικονομίας τον κυρ Μήτσο
Τον μανάβη που ‘χει 4 παιδιά
Υπουργίνα Γεωργίας την Ελένη
Που η μέρα της νυχτώνει στα καπνά
Υπουργό για της Παιδείας την Αρχή
Τον υπέροχο φτωχό καθηγητή
Που διδάσκει μεροδούλι τα παιδιά μας
Και τα λόγια του χαϊδεύουνε τ’αυτιά μας.
Και πρωθυπουργό βεβαίως,
Θα ‘χω εσένα που σαι νέος
Κάθε μέρα να τα «χώνεις»
Καθεστώτα να μην σηκώνεις.
Υπουργό για την Υγεία τον γιατρό
Στο Ιράκ που ‘χε φύγει για καιρό
Υπουργό Εξωτερικών τον ποιητή
Που μιλά για της Ελλάδας την πνοή
Υπουργό Πολιτισμού γέρο ζωγράφο
Ομορφιές που ζωγραφίζει μες το πάρκο
Κι Υπουργό για το Αιγαίο τον ψαρά
Που δεν ξέρει τι να κάνει στη στεριά
Υπουργό Δικαιοσύνης κάποιον Γιάννη
Που συγχώρεσε τον Γιάννη τον Αγιάννη
Και Υπουργό Εσωτερικών μια μητέρα
Που αγωνίζεται στο σπίτι όλη μέρα
Και πρωθυπουργό βεβαίως,
Θα ‘χω εσένα που σαι νέος
Κάθε μέρα να τα «χώνεις»
Καθεστώτα να μην σηκώνεις.